Wij doen eigenlijk niks bijzonders met Pasen, we weten eigenlijk nauwelijks dat het Pasen is. Met één uitzondering: eieren zoeken. Dat is eigenlijk een beetje een traditie geworden. Met een tasje lopen Isa, Marijn en Sibren rond in de achtertuin, op zoek naar de chocolade-eieren die daar door de paashaas zijn verstopt.
Omdat Sibren bijna vier is, mag hij twee keer komen wennen op school. Vandaag was de eerste keer. Hij vond het best wel spannend, nagelbijtend stond hij vanochtend thuis in de gang. Maar het is prima gegaan. Vriendje Finn, die al een paar weken in dezelfde groep zit, heeft goed voor hem gezorgd.
Sibren heeft een nieuw neefje. Feike heet hij en afgelopen zondag zagen we hem voor het eerst. Sibren vindt baby’s altijd erg leuk en Feike kreeg dan ook een stuk of duizend kusjes.
Isa werd woensdag 9 en kreeg een gitaar. Vandaag was haar eerste les, samen met hartsvriendin Myrthe; voortaan gaan ze elke zaterdag. Allebei waren ze erg enthousiast en na de les gingen ze gelijk nog even oefenen op het D-akkoord. Isa mocht voor de eerste les natuurlijk haar verjaardagsjurk aan.
Lekker is dat. Stuur je Isa en Marijn een paar dagen weg, logeren bij oom Robert en tante Marja, worden ze achter de auto gebonden en kilometers meegesleept. Hoor je ze om hulp roepen? En niemand die een poot uitsteekt, ze worden zelfs nog met sneeuwballen bekogeld. Zo gaat dat dus in Tricht.
Vanochtend waren we bij de Maarsseveense Plassen voor de VIB Loop. Isa en ik zouden allebei meedoen, Isa met de kinderloop van 2½ km en ik de 10 km. Toen ik wegens lamlendigheid en het vieze regenweer afhaakte en zei dat we niet gingen, was Isa hevig verontwaardigd. Zij moest en zou hardlopen.
En dat deed ze: startnummer 505 eindigde in 15:46 minuten. Erg leuk was het, zo’n klein meisje tussen al die volwassenen. Van de zes kinderen die meededen kwam zij als tweede aan. Prijs: een medaille en een speculaaspop. Volgende maand weer?