Sibren kan nog niet echt praten, met ‘mama’ en ‘papa’ heb je het wel zo’n beetje gehad. Daar is sinds kort een woord bijgekomen: ‘toto’, waarmee hij ‘auto’ bedoelt. En dat in de ruimste zin van het woord, als het maar wielen heeft. De kinderwagen heet ook toto. Maar een bus heet sinds gisteren ‘buh’; er is vooruitgang te merken.
Sibren is helemaal gek van auto’s, hij is er de hele dag mee bezig.
Na een weekje klungelen, af en toe een paar wankele pasjes, was het vandaag officieel: Sibren kan lopen! En meneer heeft er nog lol in ook, hij loopt keihard te grinniken.
Het bewijs staat hieronder. Sibren loopt, in zijn t-shirtje van De Krullevaar, vanaf de gang zijn eigen slaapkamer in en staat vervolgens nog even vet te grijnzen voor de camera.
Vandaag ging Sibren voor het eerst letterlijk vooruit. Hij kan een beetje tijgeren. Natuurlijk is het op het filmpje niet heel erg goed te zien, want als papa het fototoestel pakt, stopt elke activiteit. Toch wel leuke beelden. Let op de scheet van Marijn (die graag overal en altijd ‘lindjes laat’; dat moeten we haar nodig afleren) en Sieb die zijn hoofd draait in de richting van het geluid.
Sibren moet altijd lachen als hij Isa ziet. Sieb moet trouwens altijd lachen. Soms schatert hij het uit, bijvoorbeeld als Isa ‘kiekeboe’ met hem speelt. Jammer alleen dat Isa niet van ophouden weet, Sieb vindt het duidelijk niet leuk als zijn ogen iets te lang bedekt worden. Hij is blij dat hij zijn mama weer ziet.
Hieronder nog een lachend Siebje en twee mooie meiden. Isa en Marijn gaan graag op de foto, ze poseren echt en vooral Marijn wil altijd meteen het resultaat zien (op het schermpje van de camera).