Sibren is een paar weken niet helemaal top geweest. Nogal sloom en slecht gehumeurd. Koortsig en snipverkouden. Slecht eten en gauw huilen. En een longontsteking bovendien (zijn tweede, deze keer iets erger dan de eerste). Maar zo’n zevendaagse kuur van Amoxicilline / Clavulaanzuur doet kennelijk wonderen. Siep lacht weer en is veel actiever. En hij eet weer als een bouwvakker. Twee boterhammen draait hij zijn hand niet voor om. Favoriet broodbeleg van het moment: filet americain.
Volgende week wordt ‘de jongen’ (zoals we hem vaak noemen) één jaar!
Sinds een week kan Sibren staan. En dus wil hij staan, de hele tijd. Alles wat een beetje de goede hoogte heeft, fungeert als steuntje.
Een konijnenhok is wat dat betreft ideaal. Prima hoogte en je kunt zo lekker je vingertjes in de tralies haken. Bovendien houdt Siep erg veel van Anna, het konijn, en gaat hij graag bij haar buurten.
Vandaag was het vanaf een uur of drie echt een gekkenhuis. Isa nam twee vriendinnen mee uit school, Kim en Judith, en Marijn had Lena op visite. En dan was er natuurlijk Sibren nog.
Sibren kan zo lekker tijgeren. Hij gaat recht op zijn doel af: een deur die open en dicht kan, de trap waar hij lekker tegenaan kan staan (met zijn handjes op tree twee), de dvd-speler en verder alles wat nieuw en interessant lijkt.
En natuurlijk de camera. Het is haast onmogelijk behoorlijke foto’s te maken van Sieb. Voordat je hebt scherpgesteld is het mannetje alweer dichterbij, met één doel voor ogen: camera pakken. Zijn vette knuistjes op de lens. Tot zijn teleurstelling zal dat nooit lukken.
Vandaag ging Sibren voor het eerst letterlijk vooruit. Hij kan een beetje tijgeren. Natuurlijk is het op het filmpje niet heel erg goed te zien, want als papa het fototoestel pakt, stopt elke activiteit. Toch wel leuke beelden. Let op de scheet van Marijn (die graag overal en altijd ‘lindjes laat’; dat moeten we haar nodig afleren) en Sieb die zijn hoofd draait in de richting van het geluid.
Ze kunnen ook zo lekker eten. Sieb doet het graag zelf, het liefst met zijn grijpgrage vingertjes vol in een boterham met smeerworst.
Sibren is een beetje ziek, een lichte longontsteking. De afgelopen week voelde hij zich af en toe erg slecht. Piepende adem, dik 39° koorts en een bar slecht humeur. Maar af en toe ging het beter, zo ging hij woensdag nog even naar de crèche. Vanaf vandaag lijkt het echt beter te gaan. Sibren kan weer lachen! (Maar dat kan ook bijna niet anders, met twee zulke lieve zusjes en smeerkaas op je onderlip.)
