Zondag gingen we een stukje lopen, we dachten aan een rondje geluidswal. Zo ver kwamen we niet, helaas. Sibren zat in de bolderwagen en dat bleek nog niet helemaal veilig te zijn. Eerst stapte hij al uit tijdens het rijden, zodat de wagen in één keer stilstond, gestuit door de scheentjes van Sibren. Dat moet hem pijn hebben gedaan, maar hij gaf geen kik, want hij had een speeltuintje in het vizier (de reden van het uitstappen) en geen tijd voor huilen.
Tweehonderd meter verder besloot hij zijdelings de bolderwagen te verlaten, met het hoofd eerst. Hij viel niet hard, maar erg ongelukkig met zijn voorhoofd op de klinkers. Het resultaat was een gapend gaatje waarmee we echt naar de huisartsenpost moesten. Nu heeft Sibren een ‘zwaluwstaartje’ op zijn voorhoofd, een stevig stripje dat de huid bij elkaar moet houden.
Sinterklaas heeft voor Sibren een parkeergarage meegenomen. Een simpel houten ding dat eruit ziet alsof het uit Oost-Europa afkomstig is, maar Sibren is er heel blij mee. Hij speelt er voortdurend mee.
Sibren kan nog niet echt praten, met ‘mama’ en ‘papa’ heb je het wel zo’n beetje gehad. Daar is sinds kort een woord bijgekomen: ‘toto’, waarmee hij ‘auto’ bedoelt. En dat in de ruimste zin van het woord, als het maar wielen heeft. De kinderwagen heet ook toto. Maar een bus heet sinds gisteren ‘buh’; er is vooruitgang te merken.
Sibren is helemaal gek van auto’s, hij is er de hele dag mee bezig.
Sieb heeft een echte piratenhanddoek. Beetje raar ding, moet over je hoofd en dan heb je van die rare flappen voor en achter hangen. Pas nadat we met zijn allen Sieb smakelijk hadden uitgelachen (dat hij natuurlijk als vriendelijk toelachen beschouwde), accepteerde hij zijn nieuwe afdrooglap en rende hij er gierend van pret mee rond.
Met twee oudere zussen heb je het als jongen soms slecht. Zondag hadden we Sieb even alleen gelaten met Isa, Marijn en hun vriendinnen. Toen we gingen kijken bleek Sibren een Sneeuwwitje-jurk aan te hebben. Hij vond het echt niet leuk. Maar ja, als je zo klein bent heb je niets in te brengen.
V.l.n.r.: Tessa, Marijn, Sibren, Isa, Jente.
Een beetje een lamlendige donderdag, vandaag. Het slechte weer na al die tropische dagen is toch een beetje een domper. Sibren en Marijn moeten zich binnen vermaken. Dat lukt ze, bij vlagen, heel aardig. Voor het eerst zijn ze echt samen aan het spelen. Marijn trekt het karretje, Sieb hobbelt er op zijn knietjes achteraan. Later gingen ze ook nog samen een puzzel maken.
